Η Ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χριστού είναι ένα γεγονός αναμφισβήτητο και ιστορικά αλλά και πραγματικά μέσα στις καρδιές των πιστών του. Το αποτέλεσμα της ανάστασης του Ιησού Χριστού είναι ότι ο Χριστός είναι με το αναστημένο σώμα του στα δεξιά του Πατέρα Θεού και μεσιτεύει για τους ανθρώπους αλλά και ότι θα υπάρξει και ανάσταση νεκρών όταν ο Ιησούς Χριστός θα έρθει να κρίνει όλο τον κόσμο (Ιωάννης κεφ. 5 εδ. 24-29).

Περισσότερα...

Αυτή την εποχή του χρόνου, ακούμε συχνά τους ανθρώπους να λένε, «Καινούργια χρονιά, καινούριοι στόχοι». Είναι μια συνηθισμένη φράση που αντανακλά την εσωτερική μας επιθυμία να κόψουμε τις κακές συνήθειες και να πάρουμε αποφάσεις ώστε να γίνουμε διαφορετικοί—ή τουλάχιστον καλύτεροι— άνθρωποι.

Αλλά, για πολλούς από εμάς, το να γίνουμε «διαφορετικοί» είναι δύσκολο. Η υιοθέτηση ενός νέου τρόπου ζωής είναι —όπως θα περίμενε κανείς— απίστευτα προκλητική και, μερικές φορές, εντελώς απογοητευτική γιατί συνήθως αποτυγχάνουμε.

Λοιπόν, τι μπορούμε να κάνουμε όταν θα βρεθούμε στον πειρασμό να παραβιάσουμε τις αποφάσεις του νέου έτους; Τι μπορούμε να κάνουμε όταν θέλουμε να εγκαταλείψουμε έναν στόχο- που έχουμε θέσει για τον εαυτό μας;

Όταν ο Κύριος Ιησούς Χριστός αναστήθηκε εκ νεκρών εμφανίστηκε στους μαθητές Του και για σαράντα μέρες τους μιλούσε για την Βασιλεία του Θεού. Το βασικό όμως μήνυμα προς τους αποστόλους ήτανε ׃ «Και συνερχόμενος μετ' αυτών, παρήγγειλε να μην απομακρυνθώσιν από Ιεροσολύμων αλλά να περιμένωσι την επαγγελίαν του Πατρός του οποίου ηκούσατε, είπε, παρ' εμού. Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισεν εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω, ουχί μετά πολλάς ταύτας ημέρας ». (Πράξεις 1: 4-5)

Η υπόσχεση αυτή όπως φαίνεται από το ευαγγέλιο ήταν το πιο σημαντικό μήνυμα του Ιησού Χριστού στους αποστόλους μετά την ανάστασή Του. Αυτό σημαίνει ότι έχει και σήμερα την ίδια βαρύτητα για την πνευματική ζωή κάθε χριστιανού που θέλει να κάνει το θέλημα του Θεού.

Περισσότερα...

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός θυσιάστηκε υπέρ ημών. Πρόσφερε θυσία το σώμα Του για συγχώρεση των αμαρτιών μας.

Στη Παλαιά Διαθήκη θυσιάζονταν ζώα για εξιλέωση και αυτή ήταν η σκιά μιας τέλειας θυσίας που θα ακολουθούσε, αυτής του Ιησού Χριστού.

Στην προς Εβραίους επιστολή κεφάλαιο θ:13-14 φανερώνεται η ανωτερότητα της θυσίας του Κυρίου μας και ο ολοκληρωτικός καθαρισμός των αμαρτιών μας μέσα από αυτήν.

[Διότι εάν το αίμα των ταύρων και τράγων και η σποδός της δαμάλεως ραντίζουσα τους μεμολυσμένους αγιάζη προς την καθαρότητα της σαρκός, πόσω μάλλον το αίμα του Χριστού, όστις διά του Πνεύματος του αιωνίου προσέφερεν εαυτόν άμωμον εις τον Θεόν, θέλει καθαρίσει την συνείδησίν σας από νεκρών έργων εις το να λατρεύητε τον ζώντα Θεόν;]

Ο Υιός του Θεού ήρθε από τον ουρανό για να μην χαθεί καθένας που θα πιστέψει σ΄ Αυτόν αλλά να έχει αιώνια ζωή.