Αυτή την εποχή του χρόνου, ακούμε συχνά τους ανθρώπους να λένε, «Καινούργια χρονιά, καινούριοι στόχοι». Είναι μια συνηθισμένη φράση που αντανακλά την εσωτερική μας επιθυμία να κόψουμε τις κακές συνήθειες και να πάρουμε αποφάσεις ώστε να γίνουμε διαφορετικοί—ή τουλάχιστον καλύτεροι— άνθρωποι.
Αλλά, για πολλούς από εμάς, το να γίνουμε «διαφορετικοί» είναι δύσκολο. Η υιοθέτηση ενός νέου τρόπου ζωής είναι —όπως θα περίμενε κανείς— απίστευτα προκλητική και, μερικές φορές, εντελώς απογοητευτική γιατί συνήθως αποτυγχάνουμε.
Λοιπόν, τι μπορούμε να κάνουμε όταν θα βρεθούμε στον πειρασμό να παραβιάσουμε τις αποφάσεις του νέου έτους; Τι μπορούμε να κάνουμε όταν θέλουμε να εγκαταλείψουμε έναν στόχο- που έχουμε θέσει για τον εαυτό μας;
Δεν έχει να κάνει τόσο με το τι μπορούμε να κάνουμε όσο με το σε Ποιον μπορούμε να απευθυνθούμε για βοήθεια: τον Ιησού, τον «αρχηγό και τελειωτήν της πίστης μας » (Εβραίους 12:2). Σε ένα κομμάτι της (Εβραίους 12:1-3), η Αγία Γραφή μάς συμβουλεύει να έχουμε ως πρότυπο τον Ιησού, του οποίου η αποφασιστικότητα να ολοκληρώσει την αποστολή Του στη γη, μας ενθαρρύνει να κάνουμε το ίδιο:
«καὶ ἄς τρέχωμεν μεθ᾿ ὑπομονῆς τὸν προκείμενον εἰς ἡμᾶς ἀγῶνα», δηλώνει ο συγγραφέας της επιστολής προς Εβραίους, «ἀποβλέποντες εἰς τὸν Ἰησοῦν, τὸν ἀρχηγὸν καὶ τελειωτήν τῆς πίστεως, ὅστις ὑπὲρ τῆς χαρᾶς τῆς προκειμένης εἰς αὐτὸν ὑπέφερε σταυρόν, καταφρονήσας τὴν αἰσχύνην, καὶ ἐκάθησεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ.3Διότι συλλογίσθητε τὸν ὑπομείναντα ὑπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν τοιαύτην ἀντιλογίαν εἰς ἑαυτόν, διὰ νὰ μή ἀποκάμητε χαυνούμενοι κατὰ τὰς ψυχὰς σας.».
Σύμφωνα με αυτό το απόσπασμα, αν και η αποστολή Του ήταν εξαιρετικά δύσκολη, ο Ιησούς την ολοκλήρωσε επειδή γνώριζε ότι ο τελικός στόχος ήταν υψίστης σημασίας. Ακολουθώντας το παράδειγμα του Ιησού, όταν δεσμευόμαστε να επιτύχουμε κάτι, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε τη σημασία του στόχου μας και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να τον πετύχουμε.
Ίσως έχετε αποφασίσει π.χ να χάσετε βάρος, αλλά φοβάστε ότι μπορεί να αμφιταλαντευτείτε. (Όλοι γνωρίζουμε πόσο δύσκολο είναι να μείνουμε μακριά από τη ζάχαρη και τα λιπαρά!) Αλλά, μόλις σκεφτείτε τα μακροπρόθεσμα οφέλη της απώλειας βάρους—1) θα είστε πιο υγιείς, 2) θα είστε σε θέση να είστε πιο παρόντες και δραστήριοι στη ζωή των παιδιών ή/και των εγγονών σας και 3) να έχετε τον εαυτό σας πιο ασφαλή στο σώμα που σας έδωσε ο Θεός—θα νιώσετε ένα κύμα νέας εμπιστοσύνης στην ικανότητά σας να επιτύχετε την επίλυσή σας.
Όπως εξηγεί ο συγγραφέας της επιστολής προς Εβραίους ο Ιησούς ολοκλήρωσε τον αγώνα της πίστης Του έτσι ώστε «να μην κουραστείτε και να αποθαρρύνετε» ενώ τρέχετε το δικό σας. Το αξιοθαύμαστο παράδειγμά του ενισχύει την αποφασιστικότητά μας και ενισχύει τη δέσμευσή σας για την επίτευξη των στόχων σας. Είθε να θυμάστε πάντα ότι ο Ιησούς καταλαβαίνει τι περνάτε επειδή υπέφερε ως άνθρωπος παρόλο που ήταν Θεός. Ξέρει πώς είναι να νιώθεις απογοήτευση, απογοήτευση και να βρίσκεσαι κοντά στο να τα παρατήσεις. Να είστε βέβαιοι γνωρίζοντας ότι ο Ιησούς—ο Βασιλιάς των βασιλιάδων και ο Κύριος των κυρίων—τρέχει τον αγώνα δίπλα σας, επευφημώντας σας καθώς προσπαθείτε να γίνετε ένας νέος ανθρωπος.
Σε όλες τις επιστολές του, ο Παύλος εξηγεί ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να αφήσουμε πίσω τον «παλιό μας εαυτό» και να γίνουμε νέος άνθρωπος, καθώς μας συμβουλευει: «νὰ ἀπεκδυθῆτε τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ τὴν προτέραν διαγωγήν, τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἀπατηλὰς ἐπιθυμίας,καὶ νὰ ἀνανεόνησθε εἰς τὸ πνεῦμα τοῦ νοὸς σας24καὶ νὰ ἐνδυθῆτε τὸν νέον ἄνθρωπον, τὸν κτισθέντα κατὰ Θεὸν ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείας.» (Εφεσίους 4 :22-24).
Ο «παλιός εαυτός» στον οποίο αναφέρεται ο Παύλος εδώ είναι ο τρόπος που ήμασταν πριν συναντήσουμε τον Ιησού — συντετριμμένος, αμαρτωλός, σαρκικός. Ο «νέος εαυτός», από την άλλη πλευρά, είναι κοινωνός Θείας φύσης — μια αντανάκλαση του Θεού, τον οποίο ο Παύλος εξηγεί ότι είναι «δίκαιος» και «άγιος». Κάθε φορά που ο πειρασμός σας προτρέπει να τα παρατήσετε να θυμάστε ότι με την καθοδήγηση και τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, είμαστε σε θέση να ξεπεράσουμε τις αμφιβολίες και τους παλιούς τρόπους μας και να βάλουμε το μυαλό μας στην επίτευξη των προσωπικών και πνευματικών μας στόχων.