«Έλθετε πρός με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, και εγώ θέλω σας αναπαύσει» (κατά Ματθαίον ια΄ 28)
Έλθετε πρός με, ελάτε, μας καλεί ο Κύριος να πάμε. Που όμως να πάμε; Προς έμενα να έλθετε μας λέει ο Ιησούς Χριστός. Μην μένουμε αδρανείς και περιμένουμε να γίνουν όλα αυτόματα, αλλά χρειάζεται και η δική μας προσπάθεια, η δική μας συμμετοχή, η δική μας συνεργασία. Ο Κύριος δε μας λέει να είμαστε παθητικοί σε ότι συμβαίνει στην ζωή μας. Αντίθετα μας θέλει ενεργητικούς, θέλει από εμάς να τον πλησιάσουμε.
Έλθετε πρός με, δεν χρειάζεσαι κάποιο μεσίτη προκειμένου να πλησιάσεις τον Θεό, δεν χρειάζεσαι να πάς σε κάποιο άνθρωπο για να μεσολαβήσει για σένα, ούτε σου ζητάει κάποια προσφορά για να σε δεχτεί. Αλλά να πάς στο Μεσίτη Χριστό. Τι απαιτείται εκ μέρους μας; Πώς καλούμαστε να Τον πλησιάσουμε; Με πίστη στον Χριστό ως μονογενή Υιό του Θεού. Με εμπιστοσύνη στο έργο που έκανε επάνω στο σταυρό, και στην δύναμη του να πραγματοποιήσει τις υποσχέσεις του. Αυτό δηλώνει το εδάφιο «διά να μή απολεσθή πάς ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον» (κατά Ιωάννη γ΄16). Πρωταρχικής σημασίας προϋπόθεση για να μετέχουμε στην αιώνα ζωή είναι να πιστέψουμε. Όχι σε κάτι γενικό και απροσδιόριστο αλλά στην σωτηρία που προσφέρεται σε όλους τους ανθρώπους, όμως σώζονται μόνον αυτοί που θα πιστέψουν στον Υιό του Θεού και θα αποθέσουν το βάρος τους σε αυτόν. Η πίστη μας αυτή καθαυτή, και αν ακόμα είναι ορθή, σύμφωνη με την διδασκαλία του ευαγγελίου, δεν μας εγγυάται την σωτηρία μας, μία πίστη κενή, μία πίστη χωρίς κάποιο αποτέλεσμα , αλλά χρειάζεται αυτή η πίστη να είναι έμπρακτη, να συνοδεύεται και από τα ανάλογα έργα, μία συνύπαρξη πίστεως και έργων.
Έλθετε πρός με, πάντες οι κοπιώντες, σε εμένα ελάτε όλοι εκείνοι που ψάχνετε να βρείτε την αλήθεια, μην παιδεύεστε μάταια ψάχνοντας σε οδούς που δεν θα έχουν την κατάληξη που θέλετε, σε θρησκείες και θρησκεύματα, σε ηθικοπλαστικές διδασκαλίες που μόνο κόπο προσθέτουν στον άνθρωπο και είναι μάταιες. «Εγώ είμαι η οδός, και η αλήθεια, και η ζωή» (κατά Ιωάννη ιδ΄6). Δεν θα σου δώσουν αυτό που ψάχνεις και αναζητάς, αυτό που χρειάζεται η ψυχή σου. Να εμπιστευτούμε το Χριστό που μας λέει,«όστις όμως πίη εκ του ύδατος το οποίον εγώ θέλω δώσει εις αυτόν, δεν θέλει διψήσει εις τον αιώνα» (κατά Ιωάννη δ΄14).
Έλθετε πρός με, πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, όλοι εκείνοι που διψούν και ψάχνουν να βρουν την αλήθεια και τους πεφορτισμένους από την αμαρτία και τα βάρη που προκαλεί. Γιατί μέγιστο και δυσβάσταχτο φορτίο είναι η αμαρτία που βαραίνει την ψυχή του ανθρώπου. Τίποτα δεν μας δίνει τόση κούραση και κόπο, όσο η αμαρτία. Αυτό αισθάνθηκε και ο Δαβίδ και μας το περιγράφει λέγοντας: «Διότι αι ανομίαι μου υπερέβησαν την κεφαλήν μου, ως φορτίον βαρύ υπερεβάρυναν επ' εμέ» (Ψαλμοί λη΄4). Τι γλυκύτερο απ' αυτή την πρόσκληση; Μας καλεί κοντά του, όχι για να μας αναγγείλει κατηγορίες και να απαιτήσει την καταδίκη μας, αλλά να μας απαλλάξει από το φορτίο, να μας αναπαύσει από το βάρος των αμαρτημάτων. Ο Κύριος σε καλεί σε ανάπαυση από τις δυσκολίες και τους κόπους, σε προσκαλεί να σε απαλλάξει από το βάρος της αμαρτίας, να σηκώσει εκείνος το φορτίο, να αναλάβει εκείνος το πρόβλημα για σένα. Ας δράξουμε λοιπόν την ευκαιρία, να δεχτούμε το κάλεσμα του. Από τον ίδιο όμως τον άνθρωπο και την στάση του απέναντι στην θυσία του Ιησού επάνω στο σταυρό του Γολγοθά και το κάλεσμά αυτό του Θεού εξαρτάται η ολοκλήρωση της σωτηρίας του. Όποιος άνθρωπος το επιθυμεί, όποιος άνθρωπος το θελήσει, πάει στο Χριστό και λαμβάνει άφεση αμαρτιών, συγχώρεση, ξεκινάει μία νέα ζωή με τον Ιησού Χριστό, απαλλαγμένος από το βάρος της αμαρτίας, απαλλαγμένος από το άγχος και την στεναχώρια, έχοντας πλέον ελπίδα και καταφυγή τον Χριστό. Μία νέα ζωή με αγάπη, χαρά, ειρήνη που του δίνει ο Χριστός εν Πνεύματι Αγίω και απολαμβάνει ζωή αιώνιο.
Πόσο μεγάλη τιμή μας κάνει ο Θεός να μας δέχεται χωρίς περιορισμούς, όλους τους ανθρώπους, να μας δέχεται όπως και αν είμαστε, ανεξαρτήτου ηλικίας ή φύλου και φυλής, όσο αμαρτωλοί κι αν είμαστε. «Διότι πάς όστις επικαλεσθεί το όνομα του Κυρίου θέλει σωθεί» (προς Ρωμαίους ι΄ 13).
Δεν είναι ουτοπικό, ούτε ευχές που ποτέ δεν πρόκειται να πραγματοποιηθούν, αλλά υποσχέσεις που εκπληρώνονται σε κάθε άνθρωπο που με ειλικρίνεια επικαλείται τον Ιησού Χριστό. Ανάλογες εμπειρίες έχουμε με τον Κύριο στην ζωή μας με αυτή που περιγράφει ο ψαλμωδός. «Περιέμεινα εν υπομονή τον Κύριο, και έκλινε πρός εμέ, και ήκουσε της κραυγής μου, και με ανεβίβασεν εκ λάκκου ταλαιπωρίας, εκ βορβορώδους πηλού, και έστησεν επί πέτραν τους πόδας μου, εστερέωσε τα βήματα μου, και έβαλεν εν τω στόματι μου άσμα νέον, ύμνον είς Θεόν ημών» (Ψαλμοί μ΄1).
Αν δεν έχεις Καινή Διαθήκη επικοινώνησε μαζί μας και θα σου στείλουμε μία εντελώς δωρεάν.
