Ονομάζομαι Δημήτρης Καραγιάννης και ευγνωμονώ τον θεό γιατί γεννήθηκα το 1980 σε μια Χριστιανική Οικογένεια στην Θήβα. Χριστιανική όχι μόνο στο όνομα αλλά και στην πράξη.
«Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως επλάσθην. θαυμάσια είναι τα έργα σου. και η ψυχή μου κάλλιστα γνωρίζει τούτο.» (Ψαλμοί 139:14)
Ονομάζομαι Δημήτρης Καραγιάννης και ευγνωμονώ τον θεό γιατί γεννήθηκα το 1980 σε μια Χριστιανική Οικογένεια στην Θήβα. Χριστιανική όχι μόνο στο όνομα αλλά και στην πράξη. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν όμορφα, με πολλές ευτυχισμένες στιγμές, απλά και μέσα στην Εκκλησία του Θεού. Οι γονείς μου αγωνίζονταν για να μας μάθουν τις αλήθειες του Λόγου του Θεού, τόσο σε εμένα όσο και στα υπόλοιπα 5 αδέλφια μου. Έτσι από μικρός είχα καταλάβει πολύ καλά, πόσο σημαντική απόφαση είναι να ακολουθήσει κάποιος το Χριστό, ενσυνείδητα και τυπικά.
Από την στιγμή που είχα ακούσει πολλά μαθήματα στην Εκκλησία, είχα γνωρίσει πολλούς χριστιανούς, είχα ακούσει πολλές φορές τον Λόγο του Θεού και είχα δει τους γονείς μου να ζούνε μια αγία και αφιερωμένη ζωή, είχα την επιθυμία να ακoλουθήσω πλήρως το Θεό: σε ηλικία 10 ετών ο Θεός με βάπτισε με το Πνεύμα του το Άγιο και κατόπιν βαπτίσθηκα εν ύδατι, στην Κεντρική Εκκλησία των Αθηνών, στην οποία υπηρετούσε ως πρεσβύτερος ο πατέρας μου.
Η εμπειρία μου αυτή με βοήθησε σε πολλές φάσεις στην ποιο δύσκολη και ευαίσθητη περίοδο της ζωής κάθε ανθρώπου: στην εφηβεία. Παρόλο που οι προτάσεις του κόσμου ήταν πολλές, αποφάσισα ότι μόνο κοντά στον Θεό θα είμαι ευτυχισμένος και πλήρης. Και αυτό το συνειδητοποίησα με το πέρασμα των χρόνων. Και όσο περνάει ο καιρός τόσο ποιο ασφαλής αισθάνομαι με την επιλογή μου.
Με την Χάρη του Θεού, αξιώθηκα και πέρασα σε μια σχολή, την οποία κατόρθωσα και τελείωσα με την βοήθεια του, ενώ παράλληλα τελείωσα και με την στρατιωτική μου θητεία. Κατόπιν γνώρισα την γυναίκα μου, την Γαρυφαλλιά και αποφασίσαμε να προχωρήσουμε για να δημιουργήσουμε την δική μας οικογένεια. Αν κάποιος με ρωτήσει πως γίνεται να αποφασίζει κάποιος νέος να εμπιστευθεί την ζωή του στον Θεό και να προχωρήσει, να ανοίξει σπίτι, οικογένεια δουλειά θα του έλεγα ότι με τα δεδομένα του κόσμου που ζούμε τα πράγματα είναι δύσκολα, πολύ δύσκολα. Παντού συναντάς προβλήματα. Οικονομικά, ανεργίας, ασθένειες κ.τλ . Η ελπίδα όμως του ανθρώπου ειδικά σήμερα που όλα καταρρέουν είναι μόνο στον Θεό. Χρειάζεται πίστη. Οι δυσκολίες δεν πρόκειται να εκλείψουν. Όλα αυτά όμως είναι μαθήματα, ώστε να πλησιάσουμε πιο κοντά στον Ιησού Χριστό και στις αλήθειες του Ευαγγελίου. Ο απόστολος Παύλος σε ένα πολύ ωραίο κομμάτι της Βίβλου γράφει χαρακτηριστικά ότι «περιπατούμεν διά πίστεως, ουχί διά της όψεως·»
Αυτήν τη στιγμή υπηρετώ τον Θεό ως διάκονος στην ΕΑΕΠ Παγκρατίου. Ο Θεός μου έχει χαρίσει μια όμορφη οικογένεια, με μια πιστή σύζυγο και δύο παιδιά. Με έχει βάλει μέσα σε μια ευλογημένη εκκλησία όπου κηρύττεται ανελλιπώς ο λόγος του και μου έχει δώσει μια ακόμα μεγαλύτερη οικογένεια: όλα τα αδέλφια εν Κυρίω. Ευχαριστώ τον Θεό γιατί μέχρι τώρα δεν με άφησε και ούτε θα με αφήσει διότι με αγάπησε με αγάπη αιώνιο.
Αφού έδωσε για μας τον Υιό του Ιησού Χριστό δεν θέλει χαρίσει εις εμάς τα πάντα;